ERSİN TARI’DAN NASRETTİNLE İLGİLİ BİR ANI.

Olay 1975 – 1980 yılları arasında geçmektedir. Nasrettin Açıksu mevkiinde, Balabancık yolu üzerinde çeltik ekmiştir. Küplü’lü  Tükel kardeşler de o mevkide çeltik ekmişlerdir. Çeltik komşusudurlar.

            Çeltikler ekilmiş büyümüş, otlanmış, darıcan zehiri atmaktadırlar. Ancak hem sıcak hem oruç insanları zorlamaktadır. O yüzden sabah erken kalkıp işi öğlene kadar bitirip öğleden sonra istirahat etmekte veya daha hafif işleri yapmaktadırlar. Tükeller de çok Küplü’lü vatandaş gibi Müslümanlığı mümkün olduğu kadar yaşamaya gayret eden insanlardır. İşi gücü bahane edip orucu bırakacak insanlar değildir. Üç kardeş olduklarını hatırlıyorum. Recep Tükel otobüsçü idi. Ali ve Hasan kardeşler daha çok çiftçilikle uğraşırdı.

          Komşular arasında alışveriş, yardımlaşma olmaktadır. Bizim Nasrettin ile Tükeller de komşu oldukları için bazen bir araya gelirler yardımlaşırlar, sohbet ederlermiş. O gece de çeltik binasında bir araya gelmişler ve sohbet etmişler. Dağılacakları zaman konu ramazandan açılır, ertesi gün oruç tutmak için sahura kalkacaklarını söyler Tükeller. Nasrettin de:

         – Yahu bize de seslenin de biz de kalkalım der. Tamam derler ve sahur vakti Nasrettin’i kaldırırlar. Hasan ağası ile hazırlıklarını yaparlar ve ilaç atmaya başlarlar erken erken. İşler bitip akşam vakti sohbet için bir araya geldiklerinde Hasan Tükel utana sıkıla Nasrettin’e sorar:

Ya hocam! Sana bir şey soracağım, Herkes sana Hoca diyor. Sahura da kalktın ama bugün sen sanki sigara içiyordun. Bu nasıl hocalık, Rahatsız falan mısınız yoksa?

Yok be Hasan komşu, ben hoca falan değilim, Hocalık kim ben kim. İşim yok milletin ölüsü ile dirisi ile mi uğraşacağım. Ben, bırak ölü yıkamayı, ölü görsem yanında durmam demiş.

     Hasan Tükel yeri geldikçe bizim hocanın Hocalığını anlatırdı. Allah onları cennetinde saklasın. Bize de onları hayırla yad etmek düştü.

                                                                      24.06.2016