ORMANCI ERDOĞAN KESMER.
Giresun- Tirebolulu, 1956 doğumlu, Trabzon Orman Okulu mezunu. İlk görev yerim kendi memleketim olan Giresun Espiye. Görevim süresince yurdumuzun pek çok bölgesinde çalıştım. Ordu-Mesudiye-Topçam Orman İşletme Şefliğinde 1982 yılında çalıştım. Her gittiğimiz yerde yeni intibalar edindik. Yeni insanlarla tanıştık, farklı olaylara tanık olduk. Ordu’dan Bursa İnegöl Orman İşletme Müdürlüğüne tayinim çıktı. Oradan 2008 yılının temmuzunda da Edirne-Keşan Orman İşletme Müdürlüğüne tayin oldum. 2009 yılı kışında Meriç Orman sahalarında görevlendirildim. Meriç Orman Müdürlüğü lojmanı harabe idi orada kalamadım. Karayusuflu köyü sağlık ocağında kaldım. Kısa bir süre sonra Adasarhanlı köyü kavak ormanlarının kesimi, nakliyesi kontrol işleri bana verildi ve köydeki çalışmaları yerinde takip edebilmem için Karayusuflu köyü yerine Adasarhanlı’da ikamet etmeyi uygun buldum. Köy halkından Abdullah Dalkıran’ın evinde kiracı olarak kaldım. Keşan İşletmesinin sahaları hayli geniş bir alanı kapsamaktaydı. Görev yerimiz sık sık değişiyordu. Köy koru ve ormanlarından köylülere verilen maktaların kontrolünü yapıyorduk.
Trakya’da kaldığım dört yıl boyunca Trakya bende başta insanlarının sıcakkanlılığı olmak üzere, samimiyeti, dürüstlüğü derin izler bıraktı.
Özellikle köyünüz Adasarhanlı hem planlı, temiz, pırıl pırıl güzel bir köy oluşu, hem de halkının çalışkanlığı, yardımsever oluşu bende daha bir olumlu etki bıraktı. Orada kaldığım süre içinde kendimi memleketimde, kendi köyümde, kendi insanlarımın yanında kadar rahat hissettim. Ne özel hayatımda ne de görevimde kesinlikle bir sıkıntı ile karşılaşmadım. Benim için slogan: “Adasarhanlı anlatılmaz, yaşanır.”dır.
Keşandaki dört yıllık görev süremin sonunda İstanbul Orman Bölge Başmüdürlüğüne bağlı olan Şile Orman İşletmesine atandım. Oradan Emekli oldum.
Evli ve üç çocuk babasıyım.
Kocaeli Merkez ilçesi İzmit’te Yahya Kaptan semtinde yaşıyorum. Tatillerde memleketim olan Tirebolu’ya gidiyorum.
Adasarhanlı’yı unutamadığım için sanal medya’dan köyünüz sayfasını bulup takip etmeye başladım. Yönetici olan Enver Erkan beyle de İzmit’te bir birimize yakın semtlerde oturuyoruz, Abdullah beyden telefonunu alarak irtibata geçtim. Köyle ilgili güzel paylaşımlarından dolayı uzaktakilerin köye olan hasretini dindiren, ilgilerini canlı tutan çalışmalarında başarılar diliyorum.
Not: Yazının hazırlanması aşamasında Erdoğan beyle yaptığım görüşmelerde 1987-1992 yılları arasında görev yaptığım Ordu-Mesudiye-Topçam kasabasında çalışmış olmamız ortak bir noktamız olarak ortaya çıktı. Ortak tanıdıklarımız çıktı. Topçamla ilgili anılarımızı bir birbirimize aktardık. O da ben de Topçamla ilgili güzel dostlar, dostluklar ve anılar biriktirmişiz.
